Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Nihil ad rem! Ne sit sane; Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Sed haec in pueris; Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Duo Reges: constructio interrete.

Hoc non est positum in nostra actione.
Ipse Epicurus fortasse redderet, ut [redacted]tus Peducaeus, [redacted].
Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.
Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere?
Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L.
Pudebit te, inquam, illius tabulae, quam Cleanthes sane commode verbis depingere solebat.

Bork: Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q.
Bork: Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus;
Nihilo magis.: An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit?
Ecce aliud simile dissimile.: Sin aliud quid voles, postea.
Tenent mordicus.: Non est igitur voluptas bonum.
Est, ut dicis, inquam.: Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet.

Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris.
Quae cum dixisset, finem ille.
Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn.
Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare.
Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri.
Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto.
Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum.

Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia.

Suo genere perveniant ad extremum; Urgent tamen et nihil remittunt. An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum.

Bork

Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Quod cum dixissent, ille contra. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. De vacuitate doloris eadem sententia erit. Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium.

Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea
translatum ad philosophos nostros esset.

Nihil est enim, de quo aliter tu sentias atque ego, modo
commutatis verbis ipsas res conferamus.